فضاهای حمل و نقل عمومی پاریس در تسخیر تبلیغات فرهنگی

ناهنجاری دیگر ، به هنگام لحظه بسته شدن در واگن مترو بروز پیدا می کرد که افرادی مانع بسته شدن در می شدند و به زور در را برای سوار شدن باز می کردند. این موضوع طراح را بر آن داشت تا خری را تصور کند که این اقدام را انجام می دهد.
 

این تبلیغات به اینجا ختم نشد و گراز و گاو و .... برای رفتار ناهنجار مسافران به قاب تصویر آمد و از آنجا به فضاهای تبلیغاتی مترو و دیگر فضاهای تبلیغی شهر رفت.
 

علاوه بر اینها، سال های قبل نیز تبلیغات فرهنگی شهرداری پاریس با شعار «یک انسان مدرن» به تصویر کشیده می شد به طوریکه مثلا در تبلیغی برای اینکه مسافران را از کشیدن سیگار در فضای مترو منع کند، این شعار در کنار طرح داده می شد که یک انسان مدرن در داخل مترو سیگار نمی کشدو یا تصویر دیگر یک چوب گرز مانند را در ایستگاه اتوبوس نشان می دهد که در تبلیغ نوشته شده است : «یک انسان مدرن» قبل از سوار شدن به اتوبوس حالت تهاجمی و عصبی را از خود دور می کند.

 

شهر را دوست بدارید

تبلیغات فرهنگی در متروی پاریس یک جمله اصلی دارد و آن «دوست داشتن شهر» است. در بیشتر تبلیغات فرهنگی این جمله چشمان مسافران را نوازش می کند و از آنها می خواهد شهر خود را دوست بدارند.

برخی از تبلیغات هم شهروندان را با پیغامی که همراه خود دارد به مشارکت بیشتر در شهر دعوت می کند تا شهری زیبا و تمیز داشته باشند.
 

از سوی دیگر در تبلیغات فرهنگی متروی پاریس، شرح وظایف برخی کارکنان نیز در جملاتی کوتا تشریح شده است. به طور مثال فردی کار خود را تعمیر برخی خطوط عنوان می کند و دیگر خود را مسئول اطلاع دادن به مسافران درباره تاخیرهای احتمالی یا اتفاق های احتمالی می داند.
 

همچنین این تبلیغات فرهنگی، شهروندان را ترغیب به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی می کند. به طوریکه در یکی از تبلیغات شهرداری پاریس، نشان داده می شود که خطوط اتوبوس همیشه سبز است و استفاده از این وسیله تا حد بسیار زیادی در حفظ محیط زیست اثر گذار است.

 

خط زندگی در شهر

اما یکی از ابتکارات شهرداری پاریس و بخش حمل و نقل آن مربوط به انتهای دهه 90 میلادی می شود که واگن های مترو فرسوده و کثیف بودند. راهروهای مترو وضعیت مناسبی نداشتند . چاره ای که شهرداری آن را پیاده کرد ارائه تبلیغاتی با نام «خط زندگی» بود تا قرن 21 را با خط زندگی شروع کنند.
 

جوایز زیادی برای این مسابقه فرهنگی که در واقع ارائه تبلیغات فرهنگی با این موضوع بود در نظر گرفته شد.
 

در نهایت تبلیغات فرهنگی «خط زندگی» با الهام گرفتن از نام خطوط و ربط دادن آن به زندگی به پایان رسید به طوریکه در یکی از این تبلیغات خط متروی «اپرا» به شکل اشکی از گونه مردی در حال چکیدن است. یا خط متروی «آزادی» به صورت خطی که از پنجره خونه ای در حال خروج است به نمایش در آمده است. یا خط متروی «میکل آنژ» نقاش ایتالیایی به صورت فردی که دارد دیواری را نقاشی می کند تصویر شده است.
 

این ها تنها بخش کوچکی از تبلیغات فرهنگی در شهری مانند پاریس و در بخش حمل و نقل عمومی آن است جاییکه روزانه شاید ده ها تبلیغ فرهنگی ارائه می شود.